- тоифа
- [تائفه // طايفه]а. гурӯҳе аз мардум; қабила
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
гуногунтоифа — [گوناگون طايفه] дорои халқу тоифаҳои мухталиф, бо тоифаҳои ҳархела … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
эл — [ايل] т 1. дӯст, ёр, рафиқ: эл шудан 2. қавм, қабила, тоифа; элу улус қабилаҳо, тоифаҳо ◊ эл сохтан мутеъ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ашират — [عشير // عشيرت] а. кит 1. хешу табор 2. тоифа, қабила; қавм … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гурӯҳ — [گروه] 1. тӯдае аз мардум, иддае аз мардум; даста 2. ҷамоат ё тӯдае аз мардум, ки аз рӯи ягон мақсад муттаҳид шудаанд; тоифа, фирқа; табақаи иҷтимоӣ; гурӯҳ гурӯҳ тӯда тӯда, даста даста; гурӯҳ аз паси гурӯҳ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гурӯҳон — [گروهان] 1. ҷамъ, ҷамъомад, гурӯҳ 2. тоифаҳо, қабилаҳо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
забон — [زبان] 1. узви дохили даҳон, ки барои ба гулӯ фурӯ додани ғизо, донистани таъм ва инчунин дар инсон барои нутқ хизмат мекунад 2. маҷмӯи воситаҳои овозӣ ва луғавию дастурӣ, ки натиҷаи кори тафаккурро инъикос намуда, алоқа ва мубодилаи афкори… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кӯч — [کوچ] 1. аз ҷое ба ҷое ва аз сарзамине ба сарзамини дигар равона шудани шахси алоҳида ё гурӯҳе аз мардум, кӯчидан, ҳиҷрат 2. асбобу анҷоми хона ва бору бунае, ки дар вақти дигар кардани ҷои истиқомат ҳамроҳи худ мебаранд: кӯч бурдан 3. гуфт.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қабила — [قبيله] а. гурӯҳи иҷтимоӣ, ки муносибатҳои хешутаборӣ ва ягонагии забону ҷои истиқомат аз нишонаҳои он аст, қавм, тоифа: қабилаи манғит, қабилаҳои бодиянишин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қавм — [قوم] а 1. гурӯҳи мардум, тоифа, қабила, халқ, мардум: қавми кӯчманчӣ, қавми тоҷик, қавму қабила 2. хешу табор; қавму хеш хешу ақрабо 3. д., маҷ. гурӯҳе, ки дар як масҷид ва аз паси як имом намоз мехонанд … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сархайл — [سرخيل] кҳн. сардори даста, сарвари тоифа, авлод … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ